ENGLISH KURDÎ
Ana Sayfa
biamag
Haberler Yazarlar Galeriler Dosyalar Kitaplık
Ara
Kategorileri GösterKategorileri GizleKategoriler
ENGLISH KURDÎ
Ara Ana Sayfa
bianet-Bağımsız İletişim Ağı
Menü GösterMenü Gizle
bianet biamag english kurdî
BÖLÜMLER
Haberler Yazarlar Özel Dosyalar Projeler Kitaplık Galeriler Sitede Ara
KATEGORİLER
SOSYAL MEDYA
Facebook Twitter Youtube Instagram RSS E-bülten
KURUMSAL
Hakkımızda İletişim KVKK Politikası Gizlilik Sözleşmesi
Heidi Korkmaz
Sayfa 2
Güne başlarken - Rojda
Güne başlarken - Rojda
Oldum olası kendisine iyi gelen; tutsağı olduğu doğasına teslim ediyor varlığını.
5 Şubat 2022
Güne başlarken - çiftler
Güne başlarken - çiftler
Kimse kimseye bakmıyor. Ağır bir telaş var. Bir yandan da radyodan yükselen sesler (röportajlar, söyleşiler ve aralarına serpiştirilen müzik) tabak, kaşık seslerine karışıyor.
29 Ocak 2022
Zaman'ın zemherisi
Zaman'ın zemherisi
Zaman, ayaklarına bıraktı benliğini. Ayaklarının götürdüğü yere teslim edecekti bilincini. Nasılsa az sonra kalan bir dirhem bilincini de yitirecekti...
15 Ocak 2022
Gece sohbetleri
Gece sohbetleri
Yatağında hala yatan annesi gülmekten bir türlü konuşamıyor. Nure de gülmeye başlıyor. Ana kız gecenin bi yarısı, koro oluşturmuş gibi gülüyorlar.
8 Ocak 2022
Yeni yıl dileklerim
Yeni yıl dileklerim
...Bunu, gelecek kuşaklar için; çocuklarımız ve torunlarımıza karşı olan sorumluluğu yerine getirmek için yapmamız gerektiğini unutmamanızı, dilerim.
1 Ocak 2022
Bebek ve ben
Bebek ve ben
Karakoldaki polis amiri, babamı dinledikten sonra bana döndü. Homurdanarak, şüpheli şüpheli baktı bana bir süre. "Benim yalan söylediğimi mi düşünüyor yoksa? Yoksa, yoksa bu bebeğin benim peydahladığıma mı inanıyorlar?
25 Aralık 2021
Benim Kuzeyim
Benim Kuzeyim
Ha, unutmadan! Bir de ışığı eksik etmeyin gözlerinizden; zira kuzeyim çok çok karanlıktır bu kış mevsiminde...
18 Aralık 2021
Benim hikâyem
Benim hikâyem
Ben, gün boyu gezinirim. Zıplarım ve tırmanırım. Övünmek gibi olmasın, ama atlamakta yoktur üstüme. Bu yeteneğim belki de narin gövdem ve uzun kuyruğum sayesindedir.
11 Aralık 2021
Bücür Amca
Bücür Amca
Bücür dedikçe Okan, yetişkinler gözgöze gelmekten kaçınırlar. Kimindir bu "ayıp" acaba? Çocuğa "çaktırmamaya" çalışsalar da, üçü de, birbirinin aynası durumundadır.
27 Kasım 2021
Gizli dostlarımız
Gizli dostlarımız
Bu kişilerden öyle etkilenmişizdir ki gizliden gizliye onları kendimize dost edinmişizdir. Banal da gelse, onları takip etmişizdir. Onlara benzemeye çalışmışızdır.
6 Kasım 2021
Gece kapımı çalan kim
Gece kapımı çalan kim
Onun görünümü ülkenin beyaz çoğunluğundan farklıydı. Irkçılarca aşağılanan "kara kafalı" mensubuydu. Bu ırkçı bakış her ülkede olduğu gibi burada da, özellikle Avrupa'lı olmayanları hedef alıcıydı.
30 Ekim 2021
Şilan’ın dilemması
ÖYKÜ
Şilan’ın dilemması
Şilan, utancından yüzünün ateş içinde yandığını hissediyor. Yapabilse kaçıp saklanacak bir yerlere, ama nafile.
23 Ekim 2021
Yarım asır
Yarım asır
Artık ömrümün boyu yarım asır! Yasaklarda boğulan zaman dur duraksız. Zaman, arsız ve büsbütün insafsız! Bundandır ki belleğim de olabildiğince yorgun. Bu okuduğunuz, devraldığım mirasın gizemli özetidir. Ve bir o kadar da kadimdir tortusu.
16 Ekim 2021
Yolculuk halleri
Yolculuk halleri
Otobüs kıvrılarak ilerliyordu. Sesler fısıltıya evrilmişti yine. Bir dahaki mola yarımşar saat Göl Başı'nda olacaktı; daha sonra da Gürün'de mi verilecekti? Sıralamayı unuttum bile... Yumdum gözlerimi.
2 Ekim 2021
İstanbul'dan çıkış
İstanbul'dan çıkış
Parfümlü limon kokusu burun deliklerimi okşadı. Bir ferahlık duydum. Bu değişmeyen yolculuk geleneğine hem hayranlık duyuyor hem de enteresan buluyordum.
25 Eylül 2021
İstanbul ve yolculuk
İstanbul ve yolculuk
Paradoksal olan, bütün bu sıkıntılara rağmen, memleketin yolunu tutmamak, mümkün değildi. Orada yaşayan ve uzun zamandır görüşmediğim bir ailem vardı...
18 Eylül 2021
Bugün yarının dünü...
Bugün yarının dünü...
Vakit bizim. Tin bizim. Ten bizim. Göz bizim ölene dek...
11 Eylül 2021
Beklenmeyen misafir
Beklenmeyen misafir
Nure'nin şaşkınlığına şaşıran Mısto, "Abla niye, b'işey mi oldu?" derken, Nure'nin düşmüş suratını inceliyordu. Sırtındaki ağır çantayı, ıkınarak omuzlarından sıyırıp, yere bıraktı. Ayakkabılarını çıkarırken yan yan Nure'yi süzüyordu. Nure, asık suratıyla, Mısto'yu peşine takıp salona geçti.
4 Eylül 2021
Gölgenin durağı
Gölgenin durağı
Kaçamadıkları mı? Onlar da vardı elbette ve çözmekte zorlandığı handikaplardı bunlar. İç dünyasını etkileyen, karakteristik ve soyut etkenlerdi. Bundandır ki, tümden yolunu şaşırdı gülüşleri. Oysa o, ne çok severdi gülmeyi...
7 Ağustos 2021
Sevenin dilemması
Sevenin dilemması
Yabancısı olduğun o coğrafyada, acıkırsın sık sık. Her bir kafede oturmak istersin. Gözlerine ilişen her bir yiyeceği merak eder ve tatmak istersin. Önüne geleni tatmadan daha, "harika, hmm, nefis!" dersin.
24 Temmuz 2021
Mercimek çorbası deyip geçmeyin
HEIDI KORKMAZ'DAN ÖYKÜ
Mercimek çorbası deyip geçmeyin
Mısto susuyor, yüzünü dışarıya çeviriyor. Nure’nin bir yorum yapmasını bekliyor. Avucuna yüzününün sağ yanına oturtmuş. Dalıyor gözleri. Suspus...
17 Temmuz 2021
İnciden zerrecikler ve notasız türküler
YİTİK ÇOCUKLUĞUN GÖLGESİ
İnciden zerrecikler ve notasız türküler
Dört gözle beklenen yaz tatili gelmiştir artık: O vakit, köyümün yoncayla çevrili patika yollarında, gübre kokusunun dayanılmazlığında, istemsiz yürürüm...
3 Temmuz 2021
Doğanın iyileştiren gücü...
HEIDI KORKMAZ YAZDI
Doğanın iyileştiren gücü...
Evin yolunu tutarken, tekrar Orman'ın kulağına fısıldadıklarını düşünür: "Olanı olduğu gibi kabul et..." Sanki, her bir kelimenin kendine özgü bir enerjisi vardır.
26 Aralık 2020
Yazmak acı veren bir aşktır
HEIDI KORKMAZ’DAN
Yazmak acı veren bir aşktır
Toni Morrison der ki, “Gerçekten okumak istediğin bir kitap varsa ve henüz yazılmamışsa, onu kendin yazmak zorundasın.”
12 Aralık 2020
Uzanan eller
HEIDI KORKMAZ YAZDI
Uzanan eller
Önünde oturan gazeteciyi başından sandaletlerine kadar inceledi derinlere çökmüş kederli ve yorgun gözleriyle. En son defter ve kalemde sabit kaldı gözleri.
28 Kasım 2020
Adını siz koyun
HEİDİ KORKMAZ YAZDI
Adını siz koyun
Telefona not düştüklerim de yok değil hani. Aslına bakarsanız, telefonu elime almaktan bilinçli olarak kaçınıyorum çünkü bu kez de, gelen mesajları görüyorum.
14 Kasım 2020
Kırkayak koşar mı?
HEIDI KORKMAZ’DAN
Kırkayak koşar mı?
Korkmayalım Kırkayaktan; onun yüzün üstünde ayağa sahip olması, hızlı koştuğu anlamına gelmiyor...
24 Ekim 2020
Geçmişe Mektup
HEIDI KORKMAZ YAZDI
Geçmişe Mektup
Bir tekne gibi hüznün orta yerine bırakıldığımda ve boğulmamak için çırpınırken ben, karada olmanın değerini daha iyi anlar oldum. Kıyıya doğru seyretmeye çalıştıkça tutulduğum dalgalar, gücüme güç kattı.
26 Eylül 2020
Ciranlar ve karafatma - 1
HEİDİ KORKMAZ'DAN
Ciranlar ve karafatma - 1
Ciranlar suspustur hala. Oturdukları o yerde mezarlık sessizliği var şimdi. Söylenecek söz kalmamıştır artık. Emina suçluluk duygusuyla kalkar yerinden. Orada oturması anlamsızlaşmıştır. “Qatır ve to” (hoşçakal) der Bese'ye ve tokat yemiş gibi evine doğru ağır ağır ilerler.
29 Ağustos 2020
Aslı - Pırıldayan bir güneş
Aslı - Pırıldayan bir güneş
Ben, bir nesne olmayı reddeden ve haklarını savunan biri olmaktan asla vazgeçmeyeceğim. Baskı altında yaşamayı ve küçük görülmeyi kabullenmeyeceğim; özellikle bu son yaptıklarından sonra, dedi Aslı.
15 Ağustos 2020
Günlük felsefenin tablosu
HEIDI KORKMAZ YAZDI
Günlük felsefenin tablosu
Hele ağaçlara, ormanlara ve bir tek karıncaya bile hiç dokunmayın. Talan etmeyin. Katletmeyin bu gezegenin döşündeki hayatları ve renkleri. Yeterince katledildik, yeter!
1 Ağustos 2020
Anneyle vedalaşmak
HEIDI KORKMAZ’DAN
Anneyle vedalaşmak
Onun, 85 yıllık yasakların izlerini taşıyan dövmeli elleriyle, hayatı sıkı sıkı tutmasını ümit ediyorlardı. Hiç değilse, “normalleşen” bu anormal hayatları, eskisi gibi olana kadar...
27 Haziran 2020
Sayfa Başına Git