Irak Savaşı Tehdidini Kim Üretti?
Daha da önemlisi Pentagon ve Dışişleri Bakanlığındaki ABD'li asker ve sivil memurların soruşturma ve ifşaatları, onlarla, "politik olarak atanmışlar" arasında büyük farklılıklar ve bölünmeler olduğunu gösteriyor.
Kriz ve bölünme
Profesyonellerin ifşaatları ve kanıtlar Bush yönetimi içindeki gerçek iktidarın kavranması açısından yaşamsal önem taşıyor. Bize, kamuya, kimin kim için yönetmekte olduğunu gösteren ipuçları, kriz ve bölünme dönemlerinde ortaya çıkar. Bugün Washington'da sürmekte olan tartışma, eleştiri ve bölünmeler de tam da böyle bir anda olduğumuzu gösteriyor.
Yıllar süren Birleşmiş Milletler (BM) araştırmaları ve 10 bin civarında ABD'li ordu, istihbarat ve bilim araştırmacısının yaklaşık beş ay boyunca yaptığı binlerce inceleme ve mülakat sonrasında, Irak'ın kitle imha silahlarına ve hatta daha kullanışlı bir ulusal savunmaya bile sahip olmadığı ortaya çıktı, ki bu nokta artık pratik olarak Bush yönetiminin bazı üyeleri tarafından bile dile getiriliyor. Bu da bir sonraki soruyu ortaya çıkartıyor: Bush yönetimi içinde kim, hangi amaçla bu kanıtları imal etti?
Gayriresmi politik danışmanlar
Bush savunucularının ilk tepkisi bu imalatları "bürokratik hatalara" ve "iletişim hatalarına" ya da Wolfowitz'in sinik biçimde iddia ettiği üzere "savaş siyaseti konusundaki güvenli uzlaşmaya" atıfla açıklamaktı. CIA müdürü Tenet "hataların" ikrarcı günah keçisi haline geldi.
Ancak soruşturmalar geliştikçe, rejim içindeki bir sürü yüksek düzey kaynağın ifşaatları iki ayrı politika oluşturma ve danışmanlar kanalı bulunduğunu gösterdi; Pentagon ve dışişleri bakanlığında kariyer sahibi profesyonel asker ve sivillerden oluşan resmi yapı ile politik atanmışlardan oluşan paralel bir başka yapı.
Eldeki tüm kanıtlar da, Irak'ın işgal ve istila edilmesini "meşrulaştırmak" için kullanılan imalat kanıtların kaynağının, Wolfowitz, Feith ve Rumsfeld tarafından OSP'de (Özel Planlama Bürosu) örgütlenen "gayrıresmi" politik danışmanlar olduğunu gösteriyor.
OSPyi istihbarat ve askeri işlerde hiçbir profesyonel bilgi ya da niteliğe sahip olmayan Abram Shulsky yönetiyor ve diğer yeni muhafazakarları kapsıyor. Savunma Bakan Yardımcısı Douglas Feith ve Paul Wolfowitz OSP'yi kurdular.
Shulsky, Ortadoğudaki Arap rejimlerine yönetik askeri saldırıların eski destekleyicisi ve ünlü militarist Richard Perle'nin büyük bir takipçisi ve ahbabıdır.
Kurum ötesi klikler
Pentagon görevlilerinden birisinin, Pentagon'daki Politika İçin Savunma Bakan Yardımcılığı, Yakın doğu ve Güney asya bölümü ile özel planlar bölümünde görev yapan Teğmen Karen Kwiatkowski'nin ifadesine göre, "sivil servis ve aktif görevdeki askeri profesyonler, Feith, Wolfowitz ve Rumsfeld açısından önem taşıyan İsrail, Irak ve Suudi Arabistan gibi kilit bölgelere açıkça karıştırılmıyorlardı."
Teğmen Kwiatkowski daha da ileri giderek şunu belirliyor; "İsrail ve Irak açısından, sürdürülen tüm temel hazırlık görevleri politik danışmanlar tarafından, İsrail örneğinde Washington Yakın Doğu Politikası Enstitüsü tarafından atanan bir masa görevlisi ve Irak örneğinde de Abe Shusky tarafından yönetiliyordu."
Yine aynı önemde olmak üzere, eski Pentagon görevlisi "kurum-ötesi klikler"in varlığını da tarif ediyor.
Şimdi Bush yönetimi içinde bulunan çeşitli yeni muhazafakar ve çeşitli İsrail yanlısı örgütlerin (Yeni Amerikan Yüzyılı Projesi, Güvenlik Politikası Merkezi ve Amerikan Girişim Enstitüsü) üyelerinin nasıl çeşitli kurumlar arasında sadece birbirleriyle ilişki kurduklarını tarif ediyor.
Temel kararların "grup düşüncesinden" kaynaklandığına işaret ediyor- egemen bakış açılarının sorgulanmasızın kabulü ve aşırı dar ve yalıtılmış görüşlerin sorgulanmaksızın kabulü. "Pentagondaki bazı herifler (klikler ve ağlar)", yıkıcı savaş ve işgal politikaları için, "savaş suçları mahkemesinde Hüseyin'in yanında oturabilirler" dediği şefi tarafından istifaya zorlanmış.
OSP ve İsrail
Çok açık olan OSP'nin ve onun yöneticileri olan Feith ve Wolfowitz'in savaşı meşrulaştıran "Kitle İmha Silahları" konusundaki kanıt imalatından özel olarak sorumlu olduklarıdır.
OSP ve kilit ABD kurumları arasında işlemekte olan ağların diğer üyeleri sağcı bir militarist ideolojiyi paylaşmaktaydılar ve fanatik İsrail yanlılarıydı.
Feith ve Perle 1996'da Likud Partisinin aşırı ucu olan Benjamin Netaryahu için Saddam Hüseyin'in yok edilmesi ve onun yerine Haşemit monarşisinin konulması çağrısında bulunan "Temiz bir Kopuş: Alanı Güvence Altına Almak İçin Yeni Bir Strateji" başlıklı kötü ünlü bir politika raporuna yetki verdiler.
Daha sonra Suriye, Lübnan, Suudi Arabistan ve İran ya devrilecek ya da İsrail'in bir tür "Yüksek ABD-İsrail Ortak Zenginlik Alanı" içinde güvence altına alınması adına istikrarsızlaştırılacaklardı.
Bugünse OSP, Şaron rejiminin en aşırı uçlarının politikalarını ilerletmenin, İngiliz gazetesi The Guardian'ın yazdığı bir rapora bakılırsa da, İsrail rejimi içinde yürütülen paralel bir istihbarat operasyonu ile yakın bağlar kuran Wolfowitz-Feith politikalarının ileri kolu durumundadır.
Parmaklar açıkça, Wolfowitz ve Rumsfeld'in arayışı içinde oldukları savaşa yolaçan "sahte istihbaratın" kaynağı olarak Abram Susky ve Feith gibi, OSP'yi yönetenleri işaret etmektedir.
Bu kişilerin profesyonel istihbarat, sivil ve askeri görevlilerden kaynaklanan her türlü zıt görüşü karşısına alan bir kibirli kafadar fanatikler kliği olarak örgütlenme ve davranma biçimleri, başka bir yerle, açıkçası da İsrail'deki Şaron rejimiyle bağlı ve bağlantılı olduklarını göstermektedir.
Siyonist ideolojinin Ortadoğu ve diğer yerlere yönelik ABD dış siyasetinin biçimlenmesindeki merkezi rolünü anlamak için bu durumu ABD-İsrail ilişkileri bağlamında ve ABD içindeki İsrail yanlısı lobinin güçlü etkisi çerçevesi içinde ele almak önemlidir.
Patrick Seal'in ABD haftalık dergisi The Nation'da ifade ettiği gibi "Ariel Şaron'un (Yahudi İsrail yanlıları arasındaki) Arkadaşları Araplara ve Müslümanlara yükleniyorlar... İstedikleri tek şey İsrail'in askeri ve stratejik çevresinde bir gelişme."
Irak'taki ABD işgali ve bu işgalin Ortadoğu'daki çoğu Arap rejimine yönelik saldırgan askeri planları, bu siyonist politikacıların isimlerini dünyaya duyurdu.
Wolfowitz ve Feith Pentagon'un yönetimindeki ikinci ve üçüncü isimler. OPS'deki ahbapları Abram Shusky, Savunma Politika Kurulu'ndan Richard Perle ve Ulusal Güvenlik Kurulu'nun Ortadoğu'dan sorumlu üst yöneticisi (19890'lerdeki Guetamala soykırımının savunucularından) Elliot Abrams gibi isimleri içeriyor.
Washington'un en etkili İsrail yanlıları Pentagon'daki sağcı siyonistlere yakın çalışan ve onların bakış açısını paylaşan Ulusal Standart'tan William Kristol ve Robert Kagan, Pipes ailesi ve çok sayıda ismi içeriyor. Bush yönetiminin ABDli eleştirmenleri arasında giderek varılan uzlaşma noktası
"11 Eylül'ün sağcı siyonistlere ABD'nin Ortadoğu politikasını ve askeri gücünü İsrail'in çıkarlarına bağlama ve İsrail'in düşmanlarına karşı önleyici savaş doktrinini uygulama konusunda bulunmaz bir şans sağladı." (Seale, Nation 21 Temmuz, 2003)
Yeni savaş planları
ABD askeri kayıplarından çok İsrail'in üstünlüğüyle ilgilenen siyonistler yeni savaşlar planlıyorlar -Perle, Feith ve Wolfowitz şimdi, Arap ülkelerini terörizmi desteklemek, korumak ve teşvik etmekle suçlayan bir dizi yeni "istihbarat raporu" ortaya çıkartarak İran, Lübnan ve Suudi Arabistan'ı hedef haline getiriyorlar. Ve önceden imal edilen istihbarat, OPS üyeleri ile onların Teğmen Kwiatkowski tarafından bu kadar iyi tarif edilen klikleri ve ağları arasında akmayı sürdürüyor.
ABD askeri kayıpları ise, 1 Ağustos 2003 tarihi itibarıyla gayrı resmi olarak 4 bin yaralı ve 60 ölü olarak tahmin edilen biçimde gündelik olarak tırmanıyor, askeri maliyetler ABD ekonomisini sarsarken, ABD kamuoyu Bush yönetiminden rahatsızlık duyuyor.
Kamuoyu araştırmalarının gösterdiklerine bakılırsa bu durum savaşa gitmek için kanıt imal eden gerçek kaynaklara karşı patlamalara dönüşecek. Eğer ABD'nin Irak'a karşı savaşının ve İsrail'in üstünlüğünün mimarları ve propagandacılarının kimlikleri ve politik bağlılıkları açıklığa kavuşursa ve kavuştuğunda, genel kamuoyunda yeni muhafazakar siyonist ideolojilere ve onların hükümet içindeki ve dışındaki ağlarına yönelik sert ve haklı bir tepkinin doğması muhtemel.
Şimdiye kadar Washington'da en kötü biçimde saklanan sırlar bunlardı, ama seçimlerin yaklaşmasıyla birlikte Washington'un küçük kirli sırrının kamuoyunun bir parçası haline gelmesi olası ve bu durumda da ABD çıkarları konusunda daha büyük bir şeffaflık ve profesyonel uzmanlara, parçalı bağlılıklara sahip politik danışmanlardan daha fazla güvenilmesi yönünde bir kamusal talep ortaya çıkacak.
Allahtan birçok ilerici Yahudi İsrail'in ortalama Yahudi örgütleri tarafından sorgulanmaksızın desteklenmesi korusunda önemli sorular ortaya atıyorlar ve Pentagon'daki siyonistleri keskin biçimde eleştiriyorlar. (BB)
* James Petrasın yorumu www.rebelion.org da yayımlandı. Arabaşlık ve vurgular bianete aittir.
